Porodični zakon je 2005. godine u naše zakonodavstvo uveo institut bračnog ugovora. Prema članu 188 Porodičnog zakona, supružnici, odnosno budući supružnici mogu svoje imovinske odnose na postojećoj ili budućoj imovini urediti ugovorom (bračni ugovor). Dakle, zakon predviđa dve mogućnosti.
Prva mogućnost se odnosi na buduće supružnike koji, pre nego što stupe u brak, mogu ugovorom urediti svoje imovinske odnose na imovini koju unose u brak, ali i na imovini koju će tek steći tokom bračne zajednice. Ukoliko se bračni ugovor zaključi pre braka stupa na snagu danom zaključenja braka.
Naime, bračnim ugovorom budući supružnici, kao ugovarači, upoznaju se sa odgovarajućim odredbama Porodičnog zakona kojim su uređeni imovinski odnosi supružnika, a posebno da se bračnim ugovorom isključuje zakonski režim zajedničke imovine, sa namerom da u budućnosti izbegnu sve moguće nesuglasice u pogledu imovinskih odnosa, a u cilju očuvanja međusobnog poštovanja .
Ugovarači svoje postojeće i buduće imovinske odnose regulišu tako što prvo sastave spisak pokretne i nepokretne imovinekao posebne imovine supružnika pre zaključenja braka.
Ovim ugovorom supružnici zadržavaju isključivo pravo svojine na svojoj posebnoj imovini za vreme trajanja braka. Imovina koju jedan od supružnika stekne u toku trajanja braka, nasleđem, poklonom ili drugim pravnim poslom kojim se pribavljaju isključivo prava, predstavlja njegovu posebnu imovinu.
Supružnici, takođe, mogu da se dogovore da zajednički koriste stvari koje čine nepokretnu i pokretnu imovinu supružnika pre zaključenja braka. U tom slučaju, ako dođe do prestanka brakaprestaje i međusobno pravo korišćenja pokretne i nepokretne imovine drugog supružnika.
Druga mogućnost sklapanja bračnog ugovora odnosi se na supružnike koji su već u braku. Oni mogu regulisati svoje imovinske odnose u toku trajanja braka, na imovini koju imaju (posebnoj i zajedničkoj), kao i na imovini koju će tek steći tokom trajanja braka.
Što se tiče pokretne i nepokretne imovine koju supružnici steknu radom u toku trajanja bračne zajednice (ostvareni prihodi, kupovina, vođenje poslova domaćinstva, staranje o deci, staranje o imovini, kao i druge okolnosti od značaja za održavanje ili uvećanje vrednosti zajedničke imovine) primenjivaće se pravilo jednakog sticanja (50% : 50%).
Bračni ugovor zaključuje se u obliku javnobeležnički potvrđene (solemnizovane) isprave. Prilikom potvrđivanja (solemnizacije) ugovora javni beležnik je dužan da ugovornike naročito upozori na to da se njime isključuje zakonski režim zajedničke imovine, o čemu stavlja napomenu u klauzuli o potvrđivanju.
Bračni ugovor koji se odnosi na nepokretnosti upisuje se u javni registar prava na nepokretnostima.